روضه ی :: گاه نوشت یک خانم معلم

  گاه نوشت یک خانم معلم


روضه ی

خانم معلم | جمعه, ۱۹ آذر ۱۳۸۹، ۰۸:۵۱ ب.ظ | ۰ نظر
زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست

خارو خاشاک  زمین منزل و ماوای تو نیست

سری به نیزه بلند است در برابر زینب

خدا کند که نباشد سر برادر زینب

از حرم تا قتلگه زینب صدا میزد حسین

دست و پا میزد حسین

اگه  منو رها کنی

کسی برام نمی مونه

همه درا بسته به روم

غیر در ِ همین خونه

مگر به کربلا کفن

به غیر بوریا نبود

مگر حسین فاطمه

عزیز مصطفی نبود

این کشته ی فتاده به هامون حسین توست

این صید دست و پا زده به خون حسین توست

این ماهی فتاده به دریای خون که هست

زخمش افزون از ستاره بر تن حسین توست

  • خانم معلم

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی