مرا عهدیست با جانان ...
از فامیل گرفته تا دوست و آشنا ، همه میدانستند که راهپیمایی هایی چون 22 بهمن ، روز قدس و مراسمی چون 14 خرداد را تا جاییکه بتواند شرکت میکند . نوع ِ تفکرش با تفکر اطرافیانش فرق می کرد . دوستانش با خنده می گفتند : اگر رژیم عوض شود اولین نفری که دار بزنیم تو خواهی بود و او فقط میخندید .
نزدیک 22 بهمن بود . اوضاع مملکت آنچنان نبود که باید . فشار اقتصادی ، اختلاف نظر بین مسئولین ، کم رنگ شدن هدف هایی که مردم بخاطر آن انقلاب کرده بودند ،وجود فاصله ی طبقاتی در جامعه آنچنان که در زمان ِ شاه به چشم میخورد ، حرمت شکنی ها و عبور از خط قرمز هایی که آبروی دین و میهن در گرو حفظ آنها بود و خیلی مسائل دیگر ، نگرش بسیاری از اطرافیانش را نسبت به عملکرد مسئولین کم رنگ و حتی ضعیف کرده بود ، از راهپیمایی روز قدس به بعد طعنه و سرزنش ِ اطرافیان و دوستانش را می شنید و لب نمی گشود . راهپیمایی رفتن هایش آن قدر در چشم بود که علنا به او می گفتند : باز با این همه فشار و فساد و دزدی می خواهی به راهپیمایی بروی؟و او فقط نگاهشان میکرد چرا که میدانست او برای مرغ و گوشت و ماشین و ... انقلاب نکرده بود ، او نمی خواست شاه برود تا بتواند راحت تر خرج و مصرف کند ، راحت تر زندگی کند ، آرامشش را در سفرهای خارج از کشور ندیده بود . او به حرف مرادش بود تا دین خدایش را گسترش دهد ، تا زمینه ی ظهور امامش را فراهم کند ، میدانست چیزی که برایش چه در انقلاب و چه در جنگ خون داده شده است ، هدف والایی است که باید برایش سختی ها کشید و تحریم یکی از ان سختی هایی بود که انتظارش را می کشید . اما تحریم سخت است و سختی کشیدن برای چیزی که هدف نباشد سخت تر . پس به این مردمی که در اطرافش هستند و اینگونه سخن می گویند باید حق داد که از زندگی همین را می خواهند .
یاد ِشعب ابی طالب افتاد و سه سال سخت که بر پیامبر و یارانش گذشت . کاش موریانه به سراغ عهد نامه ی مشرکین برود تا هم مرادش از سختی مردم آزار نبیند و مردم در آرامش زندگی کنند و هم مشرکین بفهمند که خدا همیشه همراه ِ خداجویان است .
و من یتوکل علی الله فهو حسبه ...
بخشی از سخنان امام خمینی قدس سره به مناسبت سومین سالگرد پیروزی انقلاب :
... ایـنـان نـمـى دانند قیام یک ملت منسجم از مرد و زن ، کوچک و بزرگ یعنى چه و نمى دانند ملتى که براى خدا و نصرت احکام آسمانى او و نجات مظلومان و محرومان قیام نموده است ، نصرت خداوند قادر را با خود دارد.
کـنـون در آغـاز چهارمین سال پیروزى اسلام در کشور عزیزمان لازم است تذکراتى هر چند تکرارى عرض کنم . (فان الذکرى تنفع المومنین ):
1 !!! نـصـرت حـق تـعالى از کشور اسلامى ما و هر کشور اسلامى مشروط است به نصرت دادن کـشـور و کـشـورهـا به دین مبین اسلام و احکام مترقى آن که نصرت مظلومان و محرومان جامعه را نیز در بردارد و ما اگر حق را نصرت ننمائیم نباید در انتظار نصر خدا باشیم . و از ایـن جـمله است اجراء عدالت اسلامى در تمام دستگاههاى قضایى و اجرایى در سراسر کـشـور و از ایـن جمله مهمات ، رسیدگى سریع به پرونده هاى زندانیان و خصوصا آنان کـه جـرمـشـان مـادون جـرم گـروهـک هـاى مـفسدین و ملحدین اغتشاش گر است . رسیدگى به پـرونـده کـسـانـى کـه بـه عـللى تـعـویق افتاده است اولویت دارد، چنانچه رسیدگى به دادگـاه هـاى قـضـایـى و دادسـتـانـى هـا از اولویـت خـاص بـرخـوردار است و امیدوارم کیفیت بـرخـورد ادارات و دسـتـگـاه هـاى اجـرایـى بـا مـردم بـه گـونـه اى باشد که احتیاج به رسیدگى نداشته باشد.
چـنـانـچـه ایـنـجـانـب و مـسـؤ ولین جمهورى اسلامى مکررا اعلام نموده ایم ملت و دولت جـمـهـورى اسـلامـى ایـران تسلیم احکام مقدس قرآن و اسلامند و به حکم قرآن مجید خود را بـرادر ایـمـانـى تـمـام ملت اسلامى و کشورهاى مختلف از حیث فرهنگ و جغرافیا مى دانند و صـلح جـویى و زندگانى مسالمت آمیز را با تمام دولت ها و ملت ها طالب مى باشند و تا دولتـى بـه حریم کشور آنان تجاوز نکند و متعهد به احکام اسلام باشد آن را برادر خود مـى دانـنـد و از کـشـورهـا و مـلتـهـا مـى خـواهـنـد کـه بـا هـم مـتـحـد و یـکـصـدا در مـقـابـل تجاوزگران ، هرکس باشد قیام کنند و خود را از چنگ جهانخواران نجات دهند و نیز به حکم اسلام از تجاوز به حقوق و حدود خود دفاع کرده و تجاوزگر را تاءدیب نمایند و در ایـن صـورت اسـت کـه هـیـچ قـدرتـى بـه فـضـل خـداونـد مـتـعـال نـمـى تواند آنان را از این دفاع مقدس باز دارد.
جمعه نوشت:
آقا جان،
دعایم میکنی؟ سخت به دعایت محتاجم ...
- ۹۱/۱۱/۲۰