بهانه ای برای بودن

 

از دیشب تلفن ساختمونمون کلا قطع شده بود . گفتم اگه وصل نشه ، نوشتن پست جمعه را کنار میزارم . شاید هم کم کم وبلاگ نویسی را . اما وقتی ساعت 9 شب  تلفن وصل شد ، دیدم نخیر رابطه ما با این جمعه ها از جنس دیگه ایه ... منتظر تماسی از یکی از بچه ها بودم و با ابنکه  فکرش رو نمی کردم تماس بگیره ساعت 11 شب بهم پیامک داد . اینا همش نشونه ایه برام که باید باشم هر چند به قول  سید محمد  این جور نوشتن ها خیلی قشنگ و درست نیست . اما بهانه ای هست برای بودن . شاید این نوع بودن  هم بتونه مفید باشه ، کسی چه میدونه !..

 

 

 

سوگند به عشق و صبر و لبخند بیا

بر شعر و شعور و شور سوگند بیا

یکسال دگر گذشت و ما منتظریم

این  جمعه ی  آخرین  اسفند  بیا