چه خوب که " تو "خدایی ...

دلتنگ ِلحظه های افطارم ... 

دلتنگ عطش ... 

دلتنگ ِ لحظه های دعا ...

دلتنگ ِ صفا ...

یک هفته از لحظه ی خداحافظی گذشت !... 

هر آمدنی رفتنی دارد ... 

هر رفتنی اما دلتنگی ندارد ...

رمضان آمد ... 

رمضان رفت ، در چنین شبی ، هفته ی پیش ...

یک هفته از رفتنش گذشت ... 

دلتنگم ...

                     اما ،

چقدر از آنچه در این یک ماه اندوخته ایم ، هنوز با ماست ؟!!! ...

این روزها که صبح و عصرم با کانال 6 تلویزیون و بحث های نمایندگان می گذرد ، چقدر خوشحالم " کاندید وزارت" نیستم . که بخواهم برای تصدی وزارت از هر آنچه در زندگی ام گذشته و نگذشته ! به همه توضیح بدهم . 

یادِ روز قیامت افتادم . چقدر خوب است که " تو " خدایی ... 

تو میبخشی ، تو حتی آن دمِ آخر که گرفته اند و می کشند و میبرند ، مرا که نگاهم و امیدم به توست را میبینی و نا امیدم نمیکنی ... 

اینجا اما آدمها از جنس دیگرند ...

میترسم مولایم که تو هم بیایی ، قدرت را ندانم و بروی ... و باز دلتنگ لحظه هایی شوم که قدر ندانستم ! ...