کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
خانم معلم |
جمعه, ۲۴ آبان ۱۳۹۲، ۱۲:۰۵ ق.ظ |
۱۲ نظر
مانده ام با غم هجران نگارم چه کنم
عمر بگذشت و ندیدم رخ یارم چه کنم
چشم آلوده کجا ، دیدن دلدار کجا
دل سرگشته کجا ،وصف رخ یار کجا
قصه ی عشق من و زلف تو دیدن دارد
نرگس مست کجا ، همدمی خار کجا
سر عاشق شدنم لطف طبیبانه ی توست
ورنه عشق تو کجا ، این دل بیمار کجا
هرکسی را تو پسندی بشود خادم تو
خدمت عشق کجا ، نوکر سربار کجا
کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
که دعای تو کجا ، عبد گنه کار کجا
"صلی الله علی باکین علی الحسین"
* پیکر و دست مصنوعی شهید احمد صداقتی پس از سی سال
چشم همه به راه شما خیره می شود...