و مهر ماه من است ...

توی حیاط مدرسه بودم ، سرم را بلند کردم و در سکوت ِحیاطِ خالی از بچه ها ، کلاسها را برانداز میکردم ....

چشمهایم را بستم 

 "مهر  ۴۸ "  ....

موهایم را صبح برایم دم اسبی کرده بود . بلند بود ،تا کمرم میرسید خودم توان شانه کردنش را نداشتم رو پوش آبی آسمانی ام را پوشیدم . دست در دست مادر با کیفی نو آرام به طرف مدرسه حرکت کردم ... تمام حواسم به چیزهای توی کیفم بود ... دفتر صدبرگ جلد مقوایی  با حاشیه ای خط کشی شده که لبه هر کاغذش قرمز بود و کل برگه ها به نظر قرمز می نمود... مدادهای سوسمار نشان اعلای قرمز و مشکی ، پاک کن دو رنگی که یه طرفش قرمز بود برای پاک کردن مداد و یه طرفش آبی و زبر بود برای پاک کردن خودکار ، گرچه خودکاری نداشتم . یک دفترچه نقاشی ۶۰ برگ و یک دفتر ۴۰ برگ برای مشق . مادرم هر دو دفترم را جلد کرده بود و من بی هیچ کلامی تنها محکم دستهایش را گرفته بودم و راه میرفتیم و به صحبت هایش گوش میکردم .گفت بعد مدرسه چگونه به خانه باز گردم ...نمیتوانست دنبالم بیاید برادر و خواهر کوچکترم در خانه بودند . میگفت در مدرسه مودب باشم وشلوغ نکنم ... سر کلاس معلممان که امد از جا بلند شوم . من فقط گوش میکردم و به بقیه بچه هایی که داشتند به مدرسه میرفتند نگاه میکردم .... بی هیچ حرفی وارد مدرسه شدم و مادرم گفت : برو داخل حیاط و من آرام رفتم تا زنگی که نمیدانستم چیست بخورد و وارد صفی که نمیدانستم کجاست بشوم ...

" مهر ۷۲ " ...

برای اولین بار در شش سال زندگی اش موهایش را با شماره ۴ زده بودیم ، قیافه خنده داری پیدا کرده بود هر از چند گاهی که یادش می افتاد دستی به سر بی مویش می کشید و میخندید و دندان شیری تازه افتاده اش را میتوانستیم ببینیم ....

از مدرسه مرخصی گرفته بودم که کنارش باشم ...پدرش نمیتوانست باشد ، روپوش سورمه ای اش را تن اش کردم ، کیف کوله ای خارجی خوش رنگ و لعاب اش را روی شانه اش انداختم .خوشحال نبود .  محتویات کیفش را نشانش دادم ، دفترفانتزی با عکس بت من و جا مدادی چند طبقه پر از مداد رنگی اش را ، بلکه خوشحالش کند ...نخندید . از کودکی اش تو دار بود . کتانی اش را پوشید . از زیر قرآن ردش کردم ... چه زود شش سال گذشته بود . دوربینم را برداشتم  ، دستم را گرفت و ارام سمت مدرسه حرکت کردیم .... برایش هیچ نگفتم ..میدانستم ساعتی نمی گذرد و خود همه چیز را تجربه میکند .... مادرها را جمع کردند درون کلاسی و مسائلی را تذکر دادند ، بچه ها در حیاط بودند ، فکر کرد میروم ، ماندم ، با بچه ها صحبت کردند و گفتند برای امروز بس است . با هم به خانه بر گشتیم ... تنها نبود ......  

 

شما از اولین روز مدرسه تان چیزی به یاد می آورید ؟

 بعدا نوشت : اگه یه فلاش بک ، به گذشته ای نه چندان دورِ دور میخواین بزنین آی جوونای قدیمی ! اینجا رو نگاه کنید !

ته نوشت : انقدر سرعت اینترنت پایینه که نمیشه اکثر وبلاگ ها رو باز کرد یا شایدم منطقه ما اینطوریه ...به هر شکل دوستانی که به روز کردند و نشده بهشون سر بزنم علت را فقط همین بدونند و بس .