شتابی برای شناخت

قال ابو عبدالله علیه السلام :

یا زراره ! ان ادرکت ذلک الزمان فالزم هذا الدعا :

اللهم عرفنی نفسک ، فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک ،

اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک لم اعرف حجتک ،

اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی .

 

امام صادق علیه السلام به زراره فرمودند:

اگر زمان غیبت را درک کردی ، این دعا را همیشه داشته باش :

خدایا ، خودت را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشاسانی ، پیامبرت را نخواهم شناخت ،

خدایا رسول خودت را به من معرفی کن چون اگر رسول تو را نشناسم ، حجت تو را نخواهم شناخت ،

خدایا حجت خود را به من معرفی کن زیرا اگر حجت تو را نشناسم از دین خود گمراه شده ام .

بحار ، ج۵۲ ، ص ۱۴۶

پیامبر تجلی اعظم است ، خداوند از عشق وجود پیامبر است که عالم را آفریده و از طریق مجرای وجودی ایشان است که فیض خداوندی شامل حال بندگان می شود ، شاگردِ خصوصی خود ِ خدا ... تنها اوست که به مکتب نرفته مسئله اموز صد مدرس شد ، و شناختش ، شناخت خداست و شناختش شناخت حجت بعد اوست . روایت  است که از امام حسین علیه السلام پرسیدند : " یا اباعبدالله ما معرفت الله؟ " خدا شناسی یعنی چی؟ حقیقت معرفت خداوند چه چیزی است؟ امام فرمودند : "یعنی معرفت امام زمان" ...یعنی امام زمان و وقتت را بشناس ، جمعه شد و باز یادمان امد که حجت ِ خدا نیامد ، اما چه کنیم بر این انتظار ؟ دستور را امام صادق فرموده اند ، پس باید شتافت برای شناخت .

پ. ن : در کتابخانه ام به دنبال کتابی از زندگی نامه ی پیامبرم بودم ، کتاب جیبی کوچکی با کاغذ های کاهی از زمان های کودکی ام به نام زندگی نامه ی حضرت محمد صلی الله علیه و آله توجه ام را جلب کرد ، ورق زدم و خواندم ، شاید بیشتر ِ مطالبش آشنا بود ولی مطالبی هم دیدم که برایم تازگی داشت ...

کتابخانه تان را گهگاهی غبار روبی کنید ، چیزهای جالبی پیدا می کنید ...