از تبار امام ِ ششم ؟!

محیط اجتماع ِ بشری ممکن است چون زندگی فردی گاه در اوج خوشی بوده و گاه در سختی و عذاب گرفتار آید. ممکن است ملتی به اوج عزت ملی رسیده و یا دست ِ فتنه گری پله های ترقی را خراب نموده و مسیر جامعه ای را به سوی هدف دستخوش نابسامنی و انحراف قرار داده و جامعه را متزلزل نمایند .

در این هنگام ، حیات ِ ملت مرهون شخصیتی و یا تفکری خواهد بود که بتواند با نبوغ و عظمت روحی اش ، همراه با تدبیر وسیاستی حکیمانه خط سیر مردم را به سوی کمال رهبری نماید .

در عصر ِ حضرت امام جعفر صادق علیه السلام اختلاف آراء و تنوع افکار زیاد و مذاهب مختلف با هم در حال مبارزه بودند . عقاید و افکار متضادی پدید امده و سیاست اموی و عباسی با هم اصطکاک پیدا نموده و اسلام هم بیش از دو سوم جهان بشریت را زیر پرچم توحید اداره می نمود . با تشنج در مرکز خلافت و بوجود امدن اختلاف طبقاتی بین مردم و هواداران دو سلسله ی اموی وعباسی و جولان افکار مرجئه ، زندقه ، اشعریه ، جبریه ، طبیعیون و تبلیغات سوء یهود و نصاری و مسموم و مسموم نمودن افکار عمومی بحرانی عجیب بوجود امد . 

در این زمان ، قدرت آسمانی ِ ولایت مطلقه امام ششم توانست با با دانش و کیاست ، بردباری و اجرای احکام آسمانی در مناظرات و مباحث علمی گوناگون مردم متشنج العقیده را در مکتب تربیتی خود چنان تربیت نماید که پس از گذشت 14 قرن ، فکر نو و بیان منطقی اش هنوز ادامه دارد . ایشان در هایی از علوم را به روی مردم باز نمود که منجر به علم الیقین گردید . دانشگاه اسلام را تجدید نمودند و نزدیک به نیم قرن فعالیت ولایت فقیه در باب نشر احکام دین اسلام و تثبیت حقایق دینی و بیان قوانین قرآن و تشریح و تفسیر و تنزیل و نقل احادیث نبوی موجب شد مردم هوشیار از اطراف کشور های اسلامی و قلمرو حکومت اموی به سوی مدینه العلم جمع شده و در علوم مختلف چون اصول ، فقه ، کلام ، حدیث ، لغت ، تفسیر ، مجادله ، علوم طبیعی ، اخلاقی ، فلکی ، ریاضی مشغول به  تحصیل گردند و عده ی این افراد از مرز 12 هزار نفر گذشت و متخصصین این رشته ها به چهار هزار نفر و چهار صد نفر نیز مجتهد و معتمد ، اجازه ی تالیف کتاب داشتند و بیش از چهار صد هزار نفر در اطراف اینشان به کسب علم مشغول بودند . 

با گذشت چندین سال ، شهرت علمی و جنبش دینی امام صادق علیه السلام در تمامی جهان اسلام طنین انداز شد و ندای علمی دانشگاه جعفری مورد تکریم و تعظیم مردم مسلمان و علمای غیر مسلمان ملل دیگر واقع و همه به اسلام گرویدند و بفاصله ی نیم قرن که از عمر مکتب جعفری می گذشت در زمان مامون الرشید نفوذ اسلام به قدری پرتو افکن شد که خلیفه ی عباسی به ابر خطاب کرد : ببار که هر کجا بباری به کشور اسلام باریده ای ! 

منبع : کتاب مجموعه ی زندگانی چهارده معصوم علیه السلام 

نوشته ی حسین عماد زاده ( با کمی دخل و تصرف البته !)