من گمشده ام را می جویم ....
خداوندا ، در این عصر جمعه میشه گمشده مون رو پیدا بکنی ....
مهدی جان ،
رمضان آمد ...
دعای سحر را کجا زمرمه می کنی ؟
سجاده ی دلت را در کنار خانه ی کدامین یتیم پهن می کنی .....
به هنگام قنوتت برای کدامین گناهمان طلب آمرزش می کنی ....
مهدی جان ،
سر به زیر افکنده و رو سیاه درگاهیم ، امشب گرد حرم کدامین جد خویش در طوافی ....
یادی از ما می کنی ؟ !
دستهای خالی و قلبهای سیاهمان را نگاه نکن ....
کریمی و سخاوتتان را به رخت خواهم کشید .....
برای روسیاهان درگاهت دعا بکن .....
گرچه از منتظران نیستیم ولیکن برای ظهور و حضورت دعا میکنیم ..... ما را با همین کمترین ، با اشک چشمانمان بپذیر ...
به خداوند بگو منتظریم لباس توبه بر انداممان بپوشاند ، که این برهنگی سخت است و ....
میشود این جمعه مهدی را مهمان سفره های افطارمان بکنی ....
می شود این رمـــــضان موعد فــــردا باشــد ؟
آخــرین مــاه صــــــــــــــــیام غم آقا باشـــــد ؟
می شـود در شب قدرش به جــهان مژده دهـــند ،
که هــمین سال ظــهور گل زهــــــــرا باشد ؟
پی نوشت ۱ : دراین عصر اولین جمعه ی ماه رمضان ، دعای عشرات و آل یاسین و سمات را بخوانیم ... تا برای شب قدر آماده بشویم و دعاهایمان مستجاب گردد .
در دعای عشرات از خدا آنچه که باید برایش دعا کنیم را تقاضا می کنیم ....گاه خود نمی دانیم از خدا چه می طلبیم ... این دعا چگونه خواستن و چه چیز خواستن را یادمان می دهد ....
پی نوشت ۲ : در یکی از قنوت های هر نمازمان ، دعای سلامتی امام زمان را بخوانیم وبعد نماز دعای فرج را زمزمه کنیم .
پی نوشت ۳ : دعای ابوحمزه را هر چند کم ، شبی چند خط بخوانیم .... که چقدر زیبا امام سجاد با خدا صحبت می کند در اولین جمله اش می فرمایند :
الهی لا تودبنی بعقوبتک .... خدایا مرا با عقاب خود ادب مفرما .... مگر امام نیاز به تادیب دارند ؟ و مگر ادب داشتن نیازی شدید است که این گونه امام در اولین جمله شان از خدا خواسته اند که با عقابشان ادبشان نفرمایند ؟ ....
حضرت طبق این نقل از خدا میخواهد که با عقوبت و مکر ادب نشود و نقطه مقابل عقوبت و مکر این است که آنقدر لطفش را شامل حال بندهاش بفرماید تا شرمنده درگاهش شوند، نمک گیر محبت و لطف او گردند تا دیگر شرم داشته باشند از اینکه خلاف رضای او عمل کنند و البته این بهترین راه در امر تعلیم و تربیت است.(شرح دعای ابوحمزه از استاد جوادی املی )
مرحوم شیخ عباس قمی در شرح حال آقا سید صدرالدین عاملی اصفهانی می نویسد:
و این سید جلیل، کثیر البکاء و کثیر المناجات بود. نقل شده که شبی از شب های ماه رمضان، داخل حرم امیرالمؤمنین شد. بعد از زیارت، نشست کنار ضریح و شروع کرد به خواندن دعای ابوحمزه، همین که شروع کرد و به جمله «الهی لا تودبنی بعقوبتک» رسید گریه او را گرفت و پیوسته این جمله را تکرار کرد و گریه کرد تا بیهوش شد و او را از حرم مطهر بیرون آوردند.*
* محمد رحمتی شهرضا، گنجینه معارف، ج۱، ص۴۸۱.
التماس دعا
- ۸۹/۰۵/۲۲
_____________
سلام
اجازه خانوم ما که اصلا ضایع نشدیم
_____________
آل یاسین رو خیلی دوس دارم سمات رو هم بعضی اوقات میخونم ولی عشرات رو تا حالا نخوندم !
سر سفره افطارتون من و هم دعا کنید
_____________
اللهم عجل لولیک الفرج