بهار و بهانه ... :: گاه نوشت یک خانم معلم

  گاه نوشت یک خانم معلم


بهار و بهانه ...

خانم معلم | يكشنبه, ۲۸ اسفند ۱۳۹۰، ۰۱:۰۶ ق.ظ | ۲۴ نظر


 


برداشتتان از این تصویر چیست ؟

گروه تفحص جمعی دیگر از شاهدانِ همیشه جاوید را در بهاری دیگر ، به عاشقانشان هدیه    می دهند .در این عملیات پیکر ۴ شهید سالم پیدا شده است ...

 

دوست ندارم از سبزه و گل و زیبایی و بهار بنویسم که این بهار نیز همچون بهاران ِ گذشته آمدنی است و این ماییم که به آمدن ِ فصول "عادت" کرده ایم .

اما دعا کردن و آرزوی بهترین ها را برای دوستان داشتن گرچه "بهانه" نمیخواهد امابه رسم ِ عادت ! ، و به بهانه ی " بهار " برای تمام دوستان سالی پر برکت همراه با سلامتی و آرامش روح ، از خداوند مسئلت دارم .

 

پ.ن: نظرات را آخر هفته اگر عمری باقی باشد ، تایید خواهم نمود .

  • خانم معلم

نظرات (۲۴)

روحشان شاد.
حرف دل گفتیدوتصویر واقعیت . التماس دعا...
  • زینب ساداتــــــʚϊɞ
  • راستش من این عکس رو چند جا دیدم.
    هیچ حس خوبی بهم نمی ده. به خصوص که یه جایی یه آقایی این عکس رو پیوست مطلبی کرده بود درباره ی بازمانده های جنگ ایران و عراق که این روزها درگیر زندگی دنیایی شدن و فلان و بهمان!!!!!
    به نظرم واقعا توهین آمیز بود...
    من رو به شخصه یاد چیز خوبی نمی ندازه!!!
    سلام

    اینجور عادت های عادت های خوب و زیبایی هستند
    سلام سال پر باری را برایتان آرزومندم
    در جوار ضامن آهو نایب الزیاره خواهم بود
    یا حسین
    اصلا عکس جالبی نیست, هیچ حس خوبی از دیدنش بهم دست نداد.
    و البته ذهن من این عکس رو به شهدا مربوط نکرد,
    سلام
  • سمانه(اتاق دلم)
  • مولایم ما را ببخش که یک عمر چه کودکانه نشستیم و انتظار کشیدیم تا صدای شلیک یک توپ ، نوید آمدن بهار را سردهد.

    ای صد افسوس که تو بهار بودی ومن بی تو هر فروردینم "دی" بود و نمی دانستم...

    سلام خانوم معلم جونم! خوبین؟!
    عیدتون پیشاپیش مبارک!
    امیدوارم سال 91 پر از اتفاقای خوب و قشنگ براتون باشه!
    امیدوارم خوندن دعای فرج سر سفره عید واسمون فقط عادت نباشه...
    سلام عزیز
    سالی سراسر نور و سرور برایت آرزومندم
    سلام بزرگوار

    نوروز آیین رفاقت را نگاهبانی می کند که باور کنیم قلب هایمان جای حضور دوستان هستند. در آغاز سال نو شادی مضاعف، اندیشه ای پویا و برخورداری از همه ی نعمت های خدادادی را برایتان آرزومندم.
    شاد باشید.
    برداشت را بی خیال که سال نو را عشقه...
    با سلام
    سال نوتون مبارکا انشاا...
    دعا بفرمائید خانم معلم
    پیروز و سربلند باشید و یا حق!!!
    ماییم که به آمدن ِ فصول "عادت" کرده ایم...راست می گویی...

    بهار بهار
    صدا همون صدا بود
    صدای شاخه ها و ریشه ها بود
    بهار بهار
    چه اسم آشنایی
    صدات میاد … اما خودت کجایی...

    اللهم عجل لولیک الفرج...
    عکس حس بدی به من داد، خیلی بد ...

    سلام خانوم معلم
    عیدتون مبارک
    شاید عیدتون بدون شیرینی باشه
    ولی امیدوارم سال خوب و آرومی در پش داشته باشید
    پشت ِ پا به جای ِ پای ِ تو زد
    آن که خودش را به راه ِ شیطان زد ...
    میدونی بانو چند بار امدم درباره عکس بنویسم اما...
    یه جورایی دل ادم غرق ظواهر دنیاست یجور این رنگ و برق و خوشگلی کفش زنانه جلوه گری میکنه که...
    یادمون رفته و یادمون میره همیشه کف های روی آب حجک نگاه را از چشمامون میگیره...اینجور میشه که زلالی زیرش که نجات بخشمونه نمی بینیم زلالیی که با اون زنده می مونیم و مایع حیاطمونه...
    همین که بگم دل اسیرمون بدجور قلقلک میشه و دنبالش میریم تا ناکجا...غافل از اینکه اگر اون نهان و راز سادگی نبود...
    فقط دریغ از فراموشی لاله ها ...
    از : یک بی معرفت
    به : یک خانوم معلم مهربان و با معرفت

    سلام علیکم!

    عیدتان مبارک!
    دلتان هم که هی بی بهانه می رود سمت جبهه و شهداء ،شما دست بر نمی دارید از این شهداء و امام زمان(عج) و ...؟!
    یک کم مثل ما دنیوی شوید، "عقلانی" شوید! "منطقی" شوید! ببینید دنیا چه مزه ای دارد! ببینید این کفش پاشنه بلند از این پوتین کهنه و خونی چقدر قشنگ تر است؟


    ...







    بیچاره شدیم خانوم،دنیایی شدیم! دلمان گیر حب دنیاست،برایمان دعا کنید،دعا...

    جنوب دعا گو بودیم...
    علی مولا مددی.
    آن ها ماندنی

    و این ها رفتنی ...
    درود برشما
    سال نو مبارک
    انشالله امسال سال ظهور باشد
    خیلی تصویر تاثیر گذار وتامل برانگیزی هست
  • دوستدارشهدا
  • سلام اتفاقا بودیم معراج شهدا وقسمت شده بود شهدایی که اونجا بودن رو به سمت معراج تشییع کردیم.خاطاتی از اونجاکه فکرکنم بپسندینش.
    منتظر نگاه سبزتان هستم.
    همکار گرامی
    من نیز به رسم عادت!
    بهترین ها را برایتان آرزومندم.
    پست بسیار به جایی بود.
    خوب دوتا چیز متفاوت و نامربوط هستن . اون یه پوتین سربازی کهنه اس که شاید پاپوشی از یک رزمنده باشه و این یک کفش مجلسی زنانه است که شاید مال همسر همون سرباز یا رزمنده باشه .
    اگر این چکمه مال یک سرباز عراقی در جنگ با ما بوده باشه و اون کفش متعلق به همسر رزمنده ای فداکار ، چه احساسی خواهید داشت؟
    این رزمنده فداکار حواسش باشه که فقط جلوی نامحرم این کفش پای خانومش نباشه همین !
    مگه رزمنده ها دل ندارن !
    اصلا لابد حوری پری ای چیزیه ! این کفشو فقط اونایی که چشم بصیرت دارن می بینن !
    از کجا معلوم؟ از اونجایی که بعضی ها تو کامنتا اصلا انگار نه انگار که این کفشو دیدن !
    پاسخ:
    احتمالا همین طوره که میگین ...خیلی ها ندیدن یا نخواستن ببینن ...
    نشاندهنده تبدیل ارزشها به ضدارزش استحاله وهجمه فرهنگی است

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    تجدید کد امنیتی