أَیْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَالرِّضا؟
کجاست آنکه پریشانیهاى خلق را اصلاح و دلها را خشنود مى سازد؟
مولای من !
دلم از نامردمی ها گرفته است . گروهِ اندکی از خدا بی خبر بر صدر نشسته و بر جهان حکومت می کنند و گروه بیشماری این جور را تحمل و عده ای قلیل که بر شما اقتدا نموده اند جان ومال خویش برکف نهاده و در انتظارند ...
آقای من !
تحمل سختی ها شدنی است که ظهورت و حضورت را باور داریم .
که میدانیم می آیی و جهانی را از این ظلمت و ستم و پراکندگی نجات می بخشی .
امام من !
میدانم می آیی که چشمِ امیدِ مستضعفین زمین به توست . انتظارت را می کشیم ، اما ننشسته ایم که بیایی و نظاره گر این همه بدبختی و فلاکت باشی .
فرموده ای که :
(أَنَّهُ مَنِ اتَّقى رَبَّهُ مِنْ إِخْوانِکَ فِی الدّینِ وَأَخْرَجَ مِمّا عَلَیْهِ إِلى مُسْتَحِقّیهِ، کانَ آمِناً مِنَ الْفِتْنَهِ الْمُبْطِلَهِ، وَمِحَنِهَا الْمُظْلِمَهِ الْمُظِلَّهِ وَمَنْ بَخِلَ مِنْهُمْ بِما أَعارَهُ اللّهُ مِنْ نِعْمَتِهِ عَلى مَنْ أَمَرَهُ بِصِلَتِهِ، فَإِنَّهُ یَکُونُ خاسِراً بِذلِکَ لاُِولاهُ وَآخِرَتِهِ)*
همانا، کسى که در حقوق برادران دینى تو، حریم الهى را نگه دارد و حقوق مالى اى را که بر گردن دارد، به مستحقش برساند، از فتنه اى که انسان را به راه باطل مى کشاند، و از محنت هاى تاریکى که سایه بر آن افکنده، ایمن خواهد بود، و کسى که بخل ورزد و از نعمت هایى که ایزد، به عاریت، در اختیار او گذاشته است، به مستحقش ندهد، در دنیا و آخرت زیانکار خواهد بود.
و نیز فرمودی :
(أمّا أَمْوالُکُمْ فَلا نَقْبَلُها إِلاّ لِتَطَهَّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ وَمَنْ شاءَ فَلْیَقْطَعْ، فَما آتانی اللّهُ خَیْرٌ مِمّا آتاکُمْ) **
امّا اموال شما، پس آن ها را نمى پذیریم، مگر به خاطر این که پاک شوید. پس هر که مى خواهد، بپردازد، و هر که نمى خواهد، نپردازد. آن چه خدا به ما عطا کرده، از آن چه به شما عطا نموده بهتر است.
گروهی از منتظرانت جمع شده ایم که در حد بضاعت خویش ، گره ای کوچک از بیشمار گره هایی که در کار ِ خلق ِ خدا ایجاد شده را باز نماییم .
دستانمان ضعیف و بی قدرت است ولی دلمان که به گرمای وجود تو جان گرفته ، هر آنچه در توانش باشد ، تلاش میکند .
حبیب من !
أَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذى یُجابُ إِذا دَعی؟
لَیْتَ شِعْرى أَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوى ...
کاش بیایی و ببینی که چگونه عاشقانت در تلاشند انتظار را معنا ببخشند .
گفتیم آماده اید در این ماه ِ مهمانی خدا ، ضیافتی برپا نماییم ؟
لبیک گویان آمدند ...
اعتماد کردند بی آنکه هیچ بدانند و کمک کردند ...
قلما و قدما ...
و اینک
پیامی چنان شوریده ام ساخت که هم شعف هم پیمانی با ایشان را بر دلم نشاند و هم ناتوانی ام را در این همراهی فریاد ...
پیام این بود :
سلام خانم معلم عزیزم
دیروز برای یکی از آشنایان وبلاگی
مطلبی گذاشته بودم
امروز دیدم مطلب جالبی برایم نوشته
نوشته بود در دوران ِ دانشجویی برای جمع کردن پول برای نیازمندان
نماز قضا قبول می کردند
الان که نشسته بودم بین ِ نماز ظهر فکر می کردم
به نظرم رسید راه ِ خوبی باشه
اگر این راه کمکی به تأمین ِ بودجه می کنه
هستم در خدمت ِ تون ...
خداوند پشت و پناه
قلب و
قدم های ِ تان
مولای من !
هَلْ یَتَّصِلُ یَوْمُنا مِنْکَ بِعِدَهٍ فَنَحْظى؟
امام من !
فرموده ای :
(مَنْ کانَ فی حاجَهِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ کانَ اللّهُ فی حاجَتِهِ)***
هر کسى که به دنبال حاجت خداوند عزّوجلّ باشد، خداوند نیز دنبال کننده و برآورنده ى حاجت او خواهد بود.
باشد که از روسفیدان درگاه الهی باشیم و این کمترین کار باعث خشنودی ات گردد و دلت رضا شود که هستند کسانی که با اعمالشان منتظر ظهور ما باشند .
امین یا رب العالمین
*احتجاج، ج2، ص325 و بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 .
** کمال الدین، ج2، ص484، ح4 ; الغیبه، طوسى، ص290، ح247 ; احتجاج، ج2، ص283 ; إعلام الورى، ج2، ص271 ; کشف الغمه، ج3، ص339 ; الخرائج و الجرائح، ج3، ص1114 ; بحارالأنوار، ج53، ص180، ح10 .
***کمال الدین، ج2، ص493، ح18 ; الخرائج و الجرائح، ج1، ص443، ح24 ; بحارالأنوار، ج51، ص331، ح56
)
